İSVEÇ TİPİ TERÖR

Olay İsveç`te geçiyor. Bir yılbaşı öncesi, 8-10 katlı dev bir mağazanın oyuncak bölümüne üzerlerinde Noel Baba kıyafeti olan 4-5 kişi girmiş. Toplayabildikleri kadar oyuncağı toplayıp giriş katına inmişler ve "Bunlar mağazamızın çocuklara yılbaşı armağanıdır, üstelik bedava" demişler. Tabii yüzlerce oyuncak anında kapışılmış. Ancak az sonra anlaşılmış ki mağazanın böyle bir özendirme programı yok. Nitekim Noel Baba kılıklı adamlar basına bir açıklama yaparak "Halkın dostları olarak yılbaşı armağanı verdik" demişler. Yapılmak istenen şey bir çeşit protesto eylemi, buna İsveç tipi terör de diyebilirsiniz yani.                                                                                                                                 

Mağaza yönetimi bunun üzerine şöyle bir duyuru yapmış: ‘Biz oyuncakları bedava dağıtmadık. Bunlar hırsızlık malıdır. Biliyoruz ki oyuncakları alan aldı, ama hırsızlık malını çocuklarınıza armağan vermek istemiyorsanız lütfen aldıklarınızı geri getirin.’                                                                               

Biliyor musunuz ne olmuş? Yüzlerce oyuncaktan sadece üç tanesi hariç hepsi geri gelmiş. Ertesi gün yayınlanan tüm gazetelerin başlıklarında şu ortak kaygı varmış:                                                                    

 “Ülkede ahlak çok bozuldu. Üç oyuncak neden geri gelmedi?”

ANARŞİ YUVASI OKULLARIMIZ!

Başbakan Erdoğan’ın geçen hafta okulların yeni öğretim yılına başlaması nedeniyle Denizli’de yaptığı meydan konuşmasında ; “ İmam hatip okullarını anarşist yetiştirmedikleri için mi kapattınız?”şeklindeki, diğer okulların tamamını anarşi yuvası gibi görürcesine, zan altında bırakan sözleri, ileriye dönük olarak bazı niyetlerinin de habercisi olabilir. Kendileri ve birçok bakanı İmam Hatip Okulu kökenli olması nedeniyle, Sayın Başbakan bugünün okullarını İmam Hatipler ve diğerleri olarak gördüklerini apaçık ilan ediyor. Böyle olunca, kalan tüm okulları İmam Hatip Lisesi haline getirmeyi hedeflemelerini de yadırgamamak gerekiyor.                                                                                        

Bu düşünceye paralel olarak ortaokul ve liselerde artık Kuran-ı Kerim ve Siyer (Peygamberimiz Hz. Muhammed’in hayatı) dersleri de öğretilecek. İsteğe bağlı olarak seçmeli ders niteliğinde olacağı söylenen bu uygulama ile çocuklarımıza olumlu davranış alışkanlıkları ve ahlak güzelliği de kazandırılmak istenmekte.Yani artık bizim ülkemizde de yeni yetişecek nesiller “bedavadan ellerine tutuşturulan oyuncakları” çantalarına atmak şöyle dursun, ellerinin tersiyle itip “Haram olur, ben bunu alamam. “ diyebileceklermiş.                                                                                                          

Ne güzel değil mi?                                                                                                                                                      

 Ancak İsveç okullarında hiçbir zaman dine dayalı bir ahlak eğitimi verilmemiş olmasına ne diyorsunuz? Bu ülke çocuklarının yaşam boyu sürecek olan erdemli davranış eğitimini öncelikle ailesinden, öğretmenlerinden ve yakın çevrelerindeki model kişilerden aldıkları biliniyor.                          

DİNDARLIK VE DÜRÜSTLÜK                                                                                                                 

      Yeri gelmişken çarpıcı bir soruyla konuyu biraz daha güncelleştireli.Çocuklarımızı yetiştirirken biz neyi hedefleyeceğiz, dindarlık mı, yoksa dürüstlük mü bizim için öncelik taşıyacak? Bu soruya “dindar insan aynı zamanda dürüsttür de.” diyerek karşı çıkabilirsiniz. Doğrudur. Ancak bizim endişemiz dindar görünüp dürüst olmayı bir türlü beceremeyenlerle ilgilidir. Çünkü, kişinin dindarlıktaki samimiyet derecesinin sonuçları Allah ile hesaplaşmasında ortaya çıkar. Sevabınız çoksa size müjdelenen cennet bahçeleriyle ödüllendirilirsiniz. Ne kadar dindar olduğunuzun kendinizden başka hiç kimseye artı getirisi olmadığı gibi çoğu kere zararı da olmayacaktır. Ancak dürüstlük denince orada biraz duralım. Dindar olmayıp da, dürüst olabilmek mümkündür ama dindar görünüp de dürüstlükten uzaklaştığınızda imanınızın sakatlanması bir tarafa, çevrenize de zararınız dokunmaktadır.                                                                                 

ÇOCUKLAR KİMİ ÖRNEK ALIR?                                                                                               

Etrafınızdaki insanları şöyle bir gözden geçirin. Yukarıda verdiğimiz İsveç tipi davranış güzelliğinin bir benzerini kaç kişide görebiliyorsunuz? Çocuklarımızın kendilerine model olarak seçecekleri yetişkinler onlara nasıl “örnek” olabiliyorlar?  Dünya görüşümüz, siyasal tercihlerimiz nasıl olursa olsun, konu çocuklarımızın geleceği olunca akan sular durmalı. Eğer onların davranışlarında yanlış giden bir şeyler fark etmeye başlamışsanız, akşam kafanızı yastığa koyunca “Acaba ben yanlışı nerelerde yaptım da böyle oldu?” diyebildiğinizde, doğru çözüme çok daha erken ulaşabileceğinizden hiç kuşkunuz olmasın.