Ynegöl’de 51 ilköğretim okulu ve 14 lise Cuma günü yarıyıl tatiline girdi. 50 bin dolayındaki öğrenci ile 2 bini geçkin öğretmen, şuan tatilin keyfini çıkarıyor. Ancak tatilin keyfini çıkaramayan, hatta tatili zehir olanlarda var. Kim mi? bir türlü ilçe milli eğitim müdürüne ve iktidar yetkililerine sesini duyuramayan özellikle ilköğretim okullarının müdürleri…
Evet, maalesef ilk, orta, lise ve üniversitede 15 yıl mürekkep yalayıp öğretmen olmuş, yüzlerce öğrenci yetiştirmiş, ardından tecrübesi ile bilgi ve birikimini birleştirerek bir okula idareci olan müdürlerimiz, şuan müflis işadamı durumunda. Koltuğuna oturmuş elinde telefon rehberi, acaba hangi işadamını, ya da hangi belediye başkanını arasam da, şu hizmetlilerimin bu ayki sigortasını yada maaşını ödeyecek parayı istesem diye düşünüp duruyor…
Şaka değil, gerçek. Önceki gün karşılaştığım bir okul müdürümüz adı bende saklı kalsın, benim 2-3 ay önce ‘Okul Yaptım Çayıra Özel Sektör Kayıra’ başlığıyla yazdığım köşe yazımı okuduğunu ve çok doğru noktalara değindiğimi söyledi. Ancak esas gündeme gelmesi gereken konunun, her ay kendileri için bir ızdırap haline gelen, hizmetli maaşı ve sigorta primlerinin nasıl ödenecek olması gerektiği dedi. En son il milli eğitim müdürü Atilla Gülsar’ın da katıldığı toplantıda, hizmetli maaşlarının nasıl ödeneceği konusunun gündeme getirildiğini, ancak 99 tane iyinin içinde, bir tek sorununun olabileceği ifade edilmiş. Tabi bekara karı boşamak kolay. Ay sonu geldi mi maaşı verecek olan okul müdürü. Hem bir yandan velilerden para istenmeyecek diyeceksin, hatta para isteyen müdüre çıkışacaksın, sonra kalkıp o konuyu da bir şekilde hallediverin canım diyeceksin. Bu konuyu anlatan müdürümüze şaka olsun diye, ‘akşamları boşsun müdürüm, çiğ köfte sat hizmetlinin parası çıkar’ diye espri yaptım. Güldü, doğru diyorsun dedi. Ama iş gerçekten çok vahim. İnegöl’de üç beş ilköğretim okulu dışında, tüm okullarda sıkıntı had safhada. Okul müdürlerinin bu durumlarını göz ardı edenler, sıcak koltuklarından kalkıp, bu işi nasıl çözeriz diye biraz çaba sarf etsinler. Yok öle belediyenin arsası, hayırseverin binasıyla caka satmak. Asıl mesele yapılana sahip çıkmak. Yoksa okul müdürlerimiz daha çok aşure, mantı, gözleme satar, Cuma hutbesinden okuluna yardım ister.
