Bir mobilya şirketinde yönetici iken bir anda kendisini belediye başkanlığı koltuğunda bulan Alinur Aktaş, 10 yıllık belediye başkanlığının ve iktidar olmanın kendisine verdiği güvenle olsa gerek, ağalığa soyunmuş.
“Haydaaa nereden çıktı şimdi bu” ya da, “atma şerif din kardeşiyiz” diyenler olabilir, ama ben çok ciddiyim hatta görünce gözlerime inanamadım.
O imam hatip mezunu, mütevazı Alinur Aktaş gitmiş, yerine sanki dağları ben yarattım edasında bir insan ortaya çıkmış.
Yani ben mesajındaki ifadeden öyle algıladım, yanılmış ta olabilirim. Ama insanın fikri ne ise, zikri de o derler ya…
Peki Aktaş nereye ne yazmışta, ben böyle bir iddiada bulunuyorum, ya da yanılgıya düştüm.
Bildiğiniz gibi Başkan Aktaş, sosyal paylaşım sitesi twitterı son zamanlarda sıkça kullanılır oldu. Nerede, ne yapıyor ve ne konuşuyorsa anında twitterdan paylaşıyor.
Geçtiğimiz günlerde de İnegöl Belediyesi’nin ilçedeki amatör spor kulüplerine yaptığı yardımları twitterdan paylaşan Belediye Başkanı Alinur Aktaş, yapması kanunen zorunlu olan bu yardımları anlatırken, aynen şu ifadeyi kullanmış; “AĞALIK VERMEKLE OLUR”.
İnegöl’de hangi ihtiyaç sahibine ne veriliyorsa, ya da sosyal manada kime ne takdir ediliyorsa helali hoş olsun. Amma velakin halktan topladıklarını halk ile paylaşmayı maharet sayarak ağalık taslamak neyin nesi, onu anlamış değilim. Aktaş birilerine belediye bütçesinden bir şeyler verirken, kendini ağa gibi görüyorsa, o zaman verdikleri de herhalde marabası oluyor.
Ama anlayamadığım bir konu daha var. Bir insan belediye bütçesiyle yaptığı yardımları nasıl olurda, kendi cebinden, kendi kazancından veriyormuş gibi yansıtır ki?
“Sayın başkan; belediyenin bütçesi zaten İnegöllülerin parası. O paralarda sende iyi biliyorsun ki tüyü bitmemiş yetimlerin hakkı var. O parayı taksim ederken, acaba neden cebinizden veriyormuş gibi ağalık havasına giriyorsunuz?”.
Açıkçası yüreğinde insan sevgisi olduğunu iddia eden Başkan Aktaş’ın, kendine ağalığı yakıştırması hiç şık olmamış.
Bu mesajdan anladığım tek şey var; 10 yıl önce hayallerdeki İnegöl’ü kurmak için yola çıkan Alinur Aktaş, belki hayalindeki İnegöl’ü kuramadı ama, galiba kendi düzenini kurdu. Aliağa, ve marabaları (ilçe halkı)
