www.haberyorumgazetesi.com
www.haberyorumgazetesi.com

Şerif Gürbaş


BABADAN BEKLEDİĞİMİZ!


Mobilya, İnegöl için vazgeçilmez bir sektör. İlçemizde yaşayan 250 bin nüfusun abartısız üçte biri mobilya sektörüyle iştigal etmekte.

Tabi mobilya sektörünün faydası sadece mobilya ile iştigal edelere değil. Yılda iki kez düzenlenen fuarlar vesilesi ile lokantacısından berberine, elektrikçisinden pastanecisine, konfeksiyoncusundan marketçisine onlarca esnaf ve iş kolu mobilyanın nimetlerinden nasiplenmekte.

Yine mobilya sektöründe çalışan işçi ve personelin, ilçemizin ticari hayatına getirdiği hareketliliğide inkar edemeyiz.

İşte bu sebeple ilçemize sağladığı katmadeğer ve istihdam nedeniyle mobilya sektörüne, ?İnegöl´deki sektörlerin babası? desek abartmış olmayız.

Tabi baba demek, eve ekmek getiren demek. Baba şayet hasta ve çalışamaz durumda ise, babanın keyfi kaçıkça o evde huzur yok demektir.

Demek istediğim ilçemizdeki mobilyacı esnafımızın durumu gerek coğrafyamızda yaşanan savaşlar, gerek ülkemizdeki ekonomik sıkıntılar nedeniyle oldukça sıkıntılı. Buna birde kış ayının getirdiği durağanlıkta eklenince, baba hasta ve çalışamaz durumda. Yani babanın keyfi kaçık.

Babanın keyfi kaçık olunca, onun eline bakanlarında kaçık. Yani çarşının pazarın durumu da keyfsiz. İşte bu noktada çarşı ve pazarları hareketlendiricez esnafın yüzünü güldürecek alternatif sektörlere ihtiyaç duyuluyor.

Bu alternatif, başka başka sektörlerin ilçemize gelip yatırım yapmasımıdır, evet olabilir. Ama bu çok uzun soluklu ve zor bir beklenti. Hele ülkemizin içerisinde bulunduğu şu zamanda birilerine gelin ilçemize yatırım yapın demek ve ikna etmek deveye hendek atlatmaktan daha zor.

Üretim dışında tek bir alternatif var. O da İnegöl´e bir üniversitenin kazandırılmasıdır. İlçemize üniversite kazandırmak, birilerini yatırım yapmaya razı etmekten çok  daha kolaydır.

Üniversiteler bacasız fabrikalardır. Şehirlerin ticari hayatlarına çok ciddi katkılar sağlar. Ülkemizde üniversiteler sayesinde ayakta duran, ticari hayatları çok hareketli şehirler vardır.

Bugün 10 bin öğrencili bir üniversiteyi hayal ettiğimizde, İnegöl´deki çarşı ve pazarın hareketliliğini tahmin bile edemiyorum.

Özellkle kış aylarında durağanlaşan ekonomimiz, üniversite öğrencilerinin yapacağı harcamalarla çok ciddi şekilde ivme kazanacaktır.

Araştırmalara göre; 4 yıllık bir üniversite öğrencisinin barınma dışında yaptığı asgari harcama miktarı 500 TL´dir. Bunun ortalaması 750 TL ile 1000 TL arasında değişmekte.

10 bin öğrencinin aylık harcaması ise asgari 10 milyon TL ve üstüdür. Üniversite öğrencileri turist konumundadır. İşleri eğitimlerini tamamlamak ve para harcamaktır.

Bu sebeple bacasız fabrika denilen ve yıllardır hayalini kurduğumuz üniversitenin, yaşadığımız koşullar göz önünde bulundurdurulduğunda kazandırılması zorunlu hale gelmiştir.

Bu konuda babaya, yani mobilya sektörüne büyük iş düşmektedir. Başta İTSO olmak üzere, mobilya sektöründe söz sahibi olan İMOS ve işadamı dernekleri harekete geçmeli, TBMM´deki kozumuz milletvekilimiz Hüseyin Şahin´i sıkıştırmalıdır.

Babadan beklediğimiz şimdilik budur?