Saadet Partisi İnegöl Belediye Başkan Adayı Salih Berber’in, ilçe halkının bayramını kutlayan bez afişlerini İnegöl’ün birçok yerinde görmüşsünüzdür. Ancak afişlerde ne hikmetse, Salih Berber’in İnegöl Belediye Başkan adayı olduğunu ifade eden cümle silikti. Merak edip sorduğumda, ilçe emniyetine AK Parti kanadından baskı geldiği ve silinmesinin rica edildiğini öğrendim. Saadet Partisi İlçe başkanlığı da emniyet müdürlüğü ile herhangi bir polemik yaşanmaması adına bu talebi yerine getirmiş.
Şayet AK Partililerden ilçe emniyetine bu şekilde bir baskı söz konusu ise, bu hiç şık olmamış.
Eğer İnegöl AK Parti’nin gerekçesi, Yüksek Seçim Kurulunun aday adaylarına 1 Ocak 2014 tarihine kadar getirdiği reklam ve tanıtım yasağı ise, bu Türkiye’nin birçok yerinde hem AK Parti’li, hem de diğer partilerin aday adayları tarafından zaten delinmişti.
Kaldı ki, Salih Berber Saadet Partisi’nden aday adayı değil, adaydır. Hal böyle iken bu kuralcılık ya da tahammülsüzlük neden. Hele AK Partililer saksı koysak kazanırız
modunda iken!
Keşke seçimleri demokrasi yarışı olarak gördüklerini söyleyen İnegöl’deki AK Partililerde, diğer il ve ilçelerdeki AK Partililer gibi bu duruma hoşgörüyle yaklaşsaydılar…
Ama şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Bayramda görüştüğüm birçok insanın; “AK Parti kendi siyasi fikrine en yakın parti olan Saadet Partisi’ne ayıp yapmış.”dediğine şahit oldum.
Açıkçası bende merak ettim. BU AYIBI YAPAN KİM?
***
ÇİFTE STANDARTSA KINIYORUM
Bayram öncesi bir başka afiş krizi ise Demokrat Parti İlçe Başkanlığı ile İnegöl Belediyesi arasında yaşanmış. DP ilçe Başkanı Selim Sani’nin iddiasına göre İnegöl Belediyesi zabıta müdürlüğü, ilçe halkının bayramını Atatürk Bulvarına afiş asarak kutlamak isteyen Demokrat Parti’ye izin vermemiş. Ancak bayram arifesinde aynı cadde üzerine AK Parti’nin kutlama afişini gören başkan Selim Sani haklı olarak sormuş; “Bize yasak olan AK Parti’ye neden serbest”. Evet, burada da bir çifte standart söz konusu. Açıkçası bir çifte standart söz konusu ise kınıyorum…
***
SÜPER ÖTESİ BİR İNSAN…
Kurban Bayramının arifesinde İnegöl’ün en neşeli, nereye gitse ilgi odağı olan gazetecilerinden, İnegöl Yeni Gazeteciler Dernek Başkanı çok sevgili ağabeyim Hacı Yahya Balakuş’u kaybetmenin şokunu yaşadım. Zira bir gece öncesi rahatsızlandığını ve hastaneye kaldırıldığını duymamıştım.
Hacı Abiyi bayramın 1. günü son yolculuğuna uğurlarken, kendisiyle yaşadığım birçok hatıra, gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti adeta. Kalabalık bir cemaatle defnedildi hacı abi. Zira rahmetli hacı abi, son 30 yılda yüzlerce siyasetçi ve STK temsilcisi ile mesaisi yapmış ve unutulmaz hatıraları olan biriydi.
Hacı abinin en çok sevdiğim tarafı çok doğal olmasıydı. Kaymakamından belediye başkanına hiç bir makam ve mevki gözetmeksizin, doğru bildiğini dobraca söylerdi. Ama hacı abinin öyle bir üslubu vardı ki, söyledikleriyle baltayı taşa da vursa da, sözleri hiçbir zaman karşısındakini kırmaz, hatta güldürürdü.
Hacı abiyi yakından tanıyanlar onun belki sadece açık sözlü ve lafı gediğine koyan tarafını bilirler. Ama rahmetli hacı abi gerçekten yufka yürekli, vicdanlı, kapısına kim gelse hiç ayırt etmeden yardımcı olmaya çalışan, sofrasına buyur eden bir insandı. . .
Rahmetli hacı abi, çoğu insanın belki kapısından içeri sokmayacağı ya da muhatap olmayacağı, halk tabiriyle miskin denilen tipleri, Kültür Sarayındaki ofisinde hiç bıkmadan usanmadan ağırlar, onların karnını doyurur bir ihtiyacı varsa giderirdi.
Hülasa rahmetli hacı Yahya abi, nasılsın dendiğinde kullandığı “süper ötesi” cümlesindeki gibi, süper ötesi bir insandı. Kendisini bir kez daha rahmetle anıyorum. Ruhuna Fatiha…
