Devlet yönetimi ve yöneticilik; İslâm Dini´nin en fazla önemsediği ve üzerinde hassasiyetle durduğu konuların başında gelir. Bu nedenle Peygamberimiz S.A.V. büyük meşakkatlere katlanarak, bir Devlet kurmuş ve Devlet Başkanlığı yani Yöneticilik yapmıştır. Peygamberimizin en büyük Sünnetlerinden birisi Devlet Başkanlığı, Yöneticiliktir. Peygamberimiz, teşekkül ettirdiği İslam Devletini yönetecek esasları koyarak bizzat tatbik etmiş ve Medine´ye hicretten itibaren temelleri atılan İslam Devleti´nin ilk başkanı olmuştu.
Bu nedenle kendisine Yöneticilik nasip olan kişi, mutlaka Peygamberimiz´in Yöneticiliğini incelemeli ve Yönetimde bulunduğu sırada O´nun uyguladığı prensiplerini tatbik etmek için çalışmalıdır.
DİKTATÖRLÜK İSLÂM´DA YOKTUR.
Peygamberimiz; Tebeasını yani yönetimi altında bulunanları, kendisine kayıtsız şartsız itaat ettirme imkânı olmasına rağmen,bu yola gitmemiştir.Devlet yönetiminde istişareyi esas alarak ve yönetimi altında bulunanlara yumuşak davranarak, yönetim anlayışında bir devrim-inkılap gerçekleştirmiştir.
Gerek Cahiliye döneminde Araplar, gerekse diğer Cahiliye toplumları, kendilerini temsil ve idare eden yöneticiye, kabile reisine kayıtsız şartsız bağlanarak, haklı haksız her hususta ona itaata mecbur tutulur ve Reisin emir, fiil ve davranışlarına itiraz hakkına sahip bulunmazlardı. Peygamber Efendimiz S.A.V. ise devlet yönetiminin temel esası olarak istişareyi kabul etmiş, Cenab-ı Hakk´tan emir almadığı her hususta mutlaka ashabıyla istişare ederek Onların fikirlerini almıştır.Bu konu ile ilgili şu Ayet-i Kerime çok güzel bir yol göstericidir.
?Allah´ın rahmeti sayesinde sen onlara karşı yumuşak davrandın.Eğer kaba, katı yürekli olsaydın, onlar senin etrafından dağılıp giderlerdi. Artık sen onları affet. Onlar için Allah´tan bağışlama dile. İş konusunda onlarla müşavere et.Bir kere de karar verip azmettin mi, artık Allah´a tevekkül et, (ona dayanıp güven). Şüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever.?Â-li İmran-159
HERKES İÇİN ADALET OLMAZSA, OLMAZ !!!
Yönetici; kendisi gibi düşünmeyenlere, farklı düşünenlere de adaletli davranmak zorundadır. Çünkü ADALET MÜLK´ün TEMELİDİR. Yani Devletin Temeli Adalet´tir.Adaletin olmadığı Devletler çökmeye mahkumdur.Ne kadar güçlü orduları olsa da, tarihte birçok devlet bunun için çökmüş ve yok olmuştur.
Bugün İslâm Ülkeleri´nin güçsüz, zayıf olmalarının bir nedeni ADİL bir yönetim kuramamış oldukları içindir.
Halbuki Allah C.C. bu konuda uyarıyor.
?Ey iman edenler! Allah için hakkı ayakta tutan, adaletle şahitlik eden kimseler olun. Bir topluluğa duyduğunuz kin, sizi adaletsizliğe itmesin. Adaletli olun; bu, Allah korkusuna daha çok yakışan (bir davranış) tır. Allah´a isyandan sakının. Allah yaptıklarınızı hakkıyle bilmektedir.? Maide-8
EMANETİN EHLİNE VERİLMESİ, BÖLÜCÜLÜK, GRUPÇULUK, YAPILMAMASI
Yöneticiler; görev verecekleri insanlarda mutlaka LİYAKAT aramalıdır.Kendi yandaşlarına, akrabalarına değil, O işin EHLİ insanlara görev vermelidir.Yine Allah C.C.buyuruyor:
?Şu bir gerçek ki Allah size emanetleri ehil olanlara vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğinizde adaletle hükmetmenizi emrediyor.? Nisa Suresi -58
Peygamberimiz ise ?Emanet zayi edildiğinde kıyametin kopmasını bekleyin. Buyuruyor.Bunun üzerine "Ya Resulallah, emanetin zayi edilmesi nasıl olur?" denince, (Görev ehlinden başkasına verildiği zaman ) buyuruyor.(Buhari)
YOLSUZLUK YAPMAMAK-ŞEFFAF OLMAK-YALAN SÖYLEMEMEK
Peygamberimiz Yönetim ve Yöneticilikle ilgili Hadis-i Şerif´leri çok.Yerimiz tamamını yazmaya müsait değil.Ancak iki Hadis-i Şerif´i daha sizlerle paylaşarak bitirmek istiyorum.İnşaallah Allah´ın C.C. Yöneticilik nasip ettikleri bunlardan ders alarak hareket ederler.
?Sizden herhangi bir kimseyi görevli tayin edersek ve o da bir iğneyi hatta daha küçük bir şeyi bizden gizlerse bu hıyanet olur, kıyamet gününde o gizlediği şeyle gelir!? (Müslim, İmâre, 30)
?Bir Yönetici İdaresi altında bulunanlara Su-i Zan ile muamele edecek olursa, onları fesada sürükler? Ebu Davud b-37
Yönetilenlerin yanlış fiilleri bulunan bir yöneticiye destek vermemelerini isteyen Allah Resûlü, şöyle buyurmuştur. ?Yâ Kâ´b! Benden sonra gelecek bazı idarecilerden seni Allah´a sığındırırım. Her kim onların kapılarından girer, yalanlarını doğru sayar, yaptıkları zulümlerine yardımcı olursa ne o benden sayılır, ne de ben ondan. O kimse mahşer günü havzımda benim yanıma gelemez. Her kim de onların kapılarından girsin veya girmesin onların yalanlarını doğrulamaz, yaptıkları zulümlere yardım etmezse o bendendir, ben de ondanım. Mahşer günü bu kişi havzımın yanına gelecektir...? (Tirmizî,)
