Maç boyunca her anlamda beklentilerin çok altında kalan bir takımımı yorumlayalım. Yoksa Murat Yoldaş´ın maç sonu açıklamalarına bakarak, gelecek ile ilgili en güzel açıklamayı, ?Bu takım ligde kalsın yeter? üzerine mi kurayım? İnegölspor kendine Menemen maçında kötü kuyu kazdı. Maçı yerel bir kanaldan izlerken, geçtiğimiz sezonki takım geldi gözlerimin önüne.
Sevgili İnegölsporlu futbolcu kardeşler.
Bir takım iki ayrı performans çizemez. Menemen maçında, maç öncesi poz olarak verdiğiniz "Biz" denilen bir resmin içinden çıktınız. Ve ikinci yarı kafanıza göre takıldınız. İnegölspor tarihinin en ağır yenilgisini aldı, geçen yıl ki o 7-3´lük rezil 1461 yenilgisinin dışında.
Şimdi soruyorum?
İlk 45 dakika her yerde basan ve oynatmayan bir takım. Neden ikinci yarı durdu, aynı performansı gösteremedi?
Verilenleri ve istediğinizi aldığınızı biliyorum..
Sizden çok şey beklenmemesine rağmen, az da olsa isteneni niye veremiyorsunuz?
Menemen, savunması güçlü gibi görünen ama hantal bir yapıya sahipken, neden da boş alanda etkisi geniş olan tek adam Raif o bölgeleri kullanamıyor?.
Rakip savunmayı rahatsız eden ve adam eksiltebilen tek kişi diye transfer edilen ve tecrübesini ortaya koyması beklenen Kenan Şahin, üç maçlık performansında oldukça kötü gözükmesine rağmen neden ısrarla o bölgede oynatılıyor?
Kötü oynasa dahi Raif´i oyundan alan, o da yetmeyip Barış, gibi fizik olarak daha güçlü oyuncuları yanına çeken, ikinci yarı Menemenspor´un hırpalanacağı dakikalarda rakip takımı güçlendiren adam da Murat Yoldaş´dır? Yaptığı hamleler takımı her anlamda daha da geriye çekti.
Fazla direnç gösteremeyen orta alanı daha da boşaltıp, forvete oyuncu alarak rakibin ekmeğine yağ sürdü. Ve sonunda istenmeyen fark geldi. Yoldaş´ın ve yardımcılarının da kendine bu yenilgiden pay çıkarması gerekmez mi?
Tamam, sezona geç başladık?
Lige hazır değiliz!
Ama takımda olmayanların yokluğuyla, sahada olmayanların varlığının nelere denk geldiğini de gördük.
Bu yüzden;
Bir takım yenilebilir. Farklı da kaybedebilir. Ama bunun bile bir duruşu vardır, adına ayakta ölmek denir. Ve yenilgiler alın teriyle söndürülür.Mazeret üreterek değil.
Murat Yoldaş´ın maç sonrası yaptığı açıklamalarındaki detaylar aslında sonuçtan daha acı?
Şu da var?
Kendisi her konuda haklı da..Ama firari bir çaresizliğe soyunduğu da her halinden belli...Kendisine yakıştıramadığı bir rolü oynadığı için mutsuzluğu gözlerinden okunuyor. Etimesgut karşısında alınacak bir kötü sonuç, bu filmde perdeyi erken kapatabilir.
Bu nedenle İnegölspor´da beklenen başkaldırının önü kapalı gibi? Umutlar da karaborsa. Zamanında gerçeklerle yüzleşmeyi reddedenler. Ve İnegölspor´u çıkarlarına kurban edenleri seyredenler de utansın! Madem böyle olacak; gidecek bir sezonun mezarını da yine bu adamlar doldursun...
Bütün bunları niye yazdım?
Menemenspor´un karşısında kaybetmenin sebeplerini araştırırken. Herkesin büyük hayallere kapılmasına engel olmak için. Gelene sırnaşan, gidenin arkasından konuşanların şehrinde birazcık da kendi gerçeklerimizi görelim. Belki bir şeyler gelecek adına değişir düşüncesiyle?
Çünkü uçak düştükten sonra kara kutunun hiçbir hükmü yok. Ne acıdır ki, İnegölspor´da bu sezon hala belirlenen bir hedefte yok. Rüzgâr nereye savurursa oraya? Ligde kalmak başarı sayılacaksa; Münür Kanar ve arkadaşların da bu sorunun cevabını aramayın?